SQL Server eskiden, özellikle 2000 ve öncesi versiyonlarda gerçekten çok ilkeldi. Birçok sıkıntıları vardı. Özellikle SQL Server 2005 ile başlayan ve gün itibariyle gelinen noktada SQL Server 2016 ve Azure ile çok daha farklı bir noktada.
Genelde şöyle bir kanı var; " SQL Server zaten performanslı çalışmayan bir ürün, haliyle Oracle seviyesinde performans alabilmemiz için daha fazla donanıma ihtiyaç olabilir var."
Microsoft SQL, artık bu düşünceye sadece gülüyor :)
Eğer bugün hala SQL Server veritabanlarınızdaki performanstan şikayetçiyseniz, ilk bakacağınız şeyler veritabanı sunucunuzun yapılandırılması / kurgusu, en iyi pratiklerin uygulanıp uygulanmadığı ve uygulamalarınızın çalıştırdığı veritabanı kodlarının "performans" özelliği ile birlikte yazılıp yazılmaması olmalı. Maalesef hala birçok kurumda yazılım yazılırken "performans" ve "güvenlik" konuları birer özellik olarak görülmüyor.
Örneğin aşağıdaki konfigürasyonda; 6 tane CPU soket, her sokette de 2'şer tane Core var görünüyor. Yani toplamda 12 Core var. Yani makinede 12 Core olmasına rağmen, SQL Server bunun 8'ini görebiliyor, CPU kaynaklarının %33'ünden faydalanılamıyordu. Neden mi? Çünkü SQL Server 2012 Standard Edition'ın 4 soket lisanslama sınırlaması var. SQL Server 2012 Standard Edition'da 4'ten fazla CPU Soketi, 16'dan fazla Core kullanılamaz. Sonuç olarak israf edilen %33'lük bir CPU donanımı söz konusu, ama ilgili yöneticiler SQL Server'ın tüm varolan kaynağı kullandığını düşünebilir.
SQL Server için herhangi bir CPU modelini kullanmamalısınız. Bir SQL Server sunucu için CPU seçimi özenle yapılmalıdır. Makinenin sanal veya fiziksel oluşu da dikkate alınmalıdır. Bu sadece performans açısından değil, lisanslama maliyeti açısından da çok önemlidir. Sırf yapacağınız yanlış bir CPU modeli seçimiyle bile işe onbinlerce dolar zararla başlayabilirsiniz.
Bu yapılandırma işinin tabii ki daha hafıza, disk ve ağ altyapısı ayakları var. Sonra da veritabanı tasarımı ve kodlar...
Kayıtlar
0 comments :
Yorum Gönder